Αντηχούν οι γεύσεις της προδοσίας σα ξέπνοη χαραυγή.
Η αγάπη μου δίδαξαν δίνει το υπέρτατο, το άπιαστο.
Πληγωμένα όνειρα πάνω από την ιέρεια των πόθων.
Δίνω απόψε το προβάδισμα στο ψεύτικο ουρανό.
Ξεπλέκω στον άνεμο τα μπερδεμένα μου μαλλιά και αφήνω το πικρό αεράκι να φυσήξει εκεί στα άδυτα της ψυχής.
Κανένας φύλακας δεν τρέχει πάνω από κόκκινους πολέμους.
Εκεί μονάχα μάχονται σκόρπια τα συναισθήματα του νου.
Διώξαμε το πόνο που ξορκίζει τη καρδιά.
Εκεί που σήμερα θα λαχταρά το χτες.
Όπου τα όνειρα αφήνουν τα ίχνη τους σε πληγωμένα μονοπάτια.
Εκείνα, που σύντομα φέρουν την αλήθεια κάπου στο φως.
