ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΜΑΣ ΕΙΔΕ & ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ
Μη κλάψεις για το τώρα. Ούτε για το χτες αλλά ούτε για το αύριο. Αγνώστου πατρός θα πούνε, όχι γιατί δεν έχεις πατέρα, αλλά γιατί σε είδε στο μαιευτήριο τότε και μας προσπέρασε κόρη μου.
Δε ξέρω τι να σου πω.
Με κοιτάς με αυτά τα αθώα παιδικά σου μάτια και δεν έχω λόγια πολλές φορές. Είσαι μικρούλα ακόμα και δεν καταλαβαίνεις. Τρέμω στη σκέψη ότι θα έρθει η μέρα που θα πρέπει να σου εξηγήσω. Να σου εξηγήσω, μα και τι να σου πω. Δεν έχω πια θυμό μέσα μου για εκείνον. Έχει στερέψει. Και αυτός και όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα που είχα. Ελπίζω. Μόνο ελπίζω ότι θα έρθει αργά ή γρήγορα εκείνη η μέρα που θα μετανιώσει και θα μου χτυπήσει την πόρτα. Όχι για να είμαστε μαζί, αλλά ίσως από τις τύψεις του να σκεφτεί ότι έχει ένα παιδί κάπου στον κόσμο.
Ξέρει δηλαδή που να σε βρει αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν θα έρθει. Είναι δειλός. Βλέπεις πριν τέσσερα χρόνια ήμασταν και οι δύο στα δεκάξι. Τώρα που γίναμε είκοσι δεν άλλαξε και κάτι. Όχι για εκείνον τουλάχιστον, για εμένα άλλαξαν πολλά. Τέσσερα χρόνια τώρα και το χαμόγελο σου είναι ότι πολυτιμότερο έχω. Και πόσο του μοιάζεις αλήθεια μεγαλώνοντας. Να ήξερες πόσο. Αγνώστου πατρός όμως είσαι κοριτσάκι μου.
Σε είδε στο μαιευτήριο και ξαφνικά είχε χλομιάσει. Και ενώ όλοι γύρω χαμογελούσαν εκείνος σε κρατούσε κάπως τρομαγμένα και απλά με κοίταζε. Νόμιζα ότι όλο αυτό ήταν από τη χαρά του. Που να ήξερα ότι ήταν έτοιμος να το βάλει στα πόδια; Όχι ότι θα άλλαζε κάτι και να το γνώριζα. Εγώ εσένα ήθελα και σε θέλω με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου. Όπου και αν είναι εκείνος. Απλά με πιάνει το παράπονο καμιά φορά. Γιατί να μη μπορούσα και εγώ να ζήσω αυτό το κοριτσίστικο όνειρο. Αυτό με το σπίτι, το ερωτευμένο ζευγάρι που κρατάει το μωρό στα χέρια του ενώ φιλιέται στο στόμα. Σαν φωτογραφία είναι στο μυαλό μου τώρα όλο αυτό. Μια φωτογραφία αναμνηστική από μια στιγμή ευτυχίας που ποτέ δεν είχα και ποτέ δε θα έχω γιατί ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω.
Αναρωτιέμαι που να κρύβεται τόση δειλία. Σίγουρα κάπου μέσα του. Όχι εδώ. Εδώ είμαστε καλά οι δυο μας. Έχουμε παρέα η μία την άλλη. Αυτό και μόνο να ξέρεις μου δίνει τεράστια δύναμη. Με παρηγορεί σε όλα τα δύσκολα που θα έρθουν. Ότι αγάπη μου στέρησε εκείνος, είμαι σίγουρη ότι θα την λάβω στο πενταπλάσιο από εσένα. Ας είναι μακριά μας. Μόνο για εσένα λυπάμαι.
Για όλα αυτά που δε θα προλάβεις να ξέρεις και όσα θα σε στεναχωρήσουν. Εκείνα τα βράδια σου τα στενάχωρα που θα έρθουν, θέλω να έχω τη δύναμη να σκύψω και να τα φιλήσω γιατί δε φταις σε τίποτα εσύ…
