Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Χριστοδούλου Αικατερίνη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Eίναι Φιλόλογος, απόφοιτη της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδίκευση στην Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία. Ακόμα, ασχολείται με την επιμέλεια και διόρθωση βιβλίων. Έλαβε το Β’ Βραβείο Ποίησης Ελεύθερου στίχου στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «Κέφαλος» το 2021. Είναι μια εκ των συγγραφέων του συλλογικού έργου «Ανθρώπινες σχέσεις. Ένα σχολείο που δεν τελειώνει ποτέ» από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Αρθρογραφεί σε ιστολόγια ψυχαγωγίας, ηλεκτρονικά περιοδικά και σελίδες τέχνης. Eίναι συντάκτης του λογοτεχνικού blog «Ονείρων Πένες».
- Ποια ήταν η πρώτη εικόνα ή ιδέα που γέννησε αυτό το παραμύθι;
Παρόλο που εργάζομαι στον χώρο της εκπαίδευσης, δεν είχα σκεφτεί ποτέ να γράψω κάτι που να απευθύνεται σε παιδιά. Η ενασχόλησή μου με τον γραπτό λόγο περιοριζόταν πάντοτε στην ποίηση και στο διήγημα – μορφές που απευθύνονται περισσότερο σε ενήλικο κοινό. Το πρώτο μου παιδικό παραμύθι γεννήθηκε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Ήταν Μάιος του 2022, και μέσα σε μία και μόνο ημέρα, ξέσπασε σχεδόν αυθόρμητα η μισή του πλοκή. Το άφησα για καιρό στην άκρη, σαν να ήθελε να ωριμάσει μέσα μου. Περίπου έναν χρόνο πριν, το ξαναέπιασα και τότε κατάφερα να το ολοκληρώσω.
- Πώς νιώσατε όταν κρατήσατε το πρώτο σας παραμύθι τυπωμένο στα χέρια σας;
Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα: από τη μία ένιωθα το γνώριμο, δημιουργικό άγχος, κι από την άλλη μια πρωτόγνωρη υπερηφάνεια. Για πρώτη φορά, στάθηκα απέναντι στο έργο μου με συγκίνηση και αποδοχή. Είχα δημιουργήσει κάτι που με αντιπροσώπευε αληθινά.
- Ποια είναι η βασική αποστολή ή επιθυμία της νεράιδας στην ιστορία σας;
Η νεράιδά μου δεν είναι ένα συνηθισμένο πλάσμα. Είναι δυναμική, έχει άποψη και το θάρρος να την υπερασπίζεται. Διάλεξα συνειδητά να τη φέρω αντιμέτωπη με μια δύσκολη δοκιμασία. Ήθελα να δείξω πως, ακόμα και μέσα στις πιο σκληρές καταστάσεις, κανείς δεν πρέπει να εγκαταλείπει την πίστη στον εαυτό του και τη ζωή.
- Ποια στοιχεία ενός παραμυθιού θεωρείτε απαραίτητα για να «αγγίξει» μικρούς και μεγάλους;
Η εικονογράφηση αποτελεί αναπόσπαστο –ίσως και το σημαντικότερο– κομμάτι του παραμυθιού. Τα παιδιά δεν πείθονται εύκολα· αναγνωρίζουν αμέσως την αλήθεια και την αυθεντικότητα. Η ειλικρίνεια, η αμεσότητα, η απλότητα είναι τα στοιχεία που τα αγγίζουν βαθιά. Ίσως τελικά τα παιδιά να είναι οι πιο ειλικρινείς αναγνώστες μας.
- Τι ρόλο έπαιξε η δική σας παιδική ηλικία στην έμπνευση του παραμυθιού;
Μεγάλωσα μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο βιβλία. Από μικρή λάτρευα το διάβασμα και χαιρόμουν αφάνταστα όταν μου χάριζαν βιβλία. Ωστόσο, ως παιδί ήμουν εσωστρεφής και δεν τολμούσα εύκολα να εκφραστώ. Μέσα από τη νεράιδά μου, βρήκα τη φωνή της μικρής Κατερίνας. Εκείνης που κάποτε δυσκολευόταν να μιλήσει, αλλά πλέον τολμά να ακουστεί.
ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ BOOK COLLECTION ΕΔΩ!
- Τι την κάνει να ξεχωρίζει από άλλες νεράιδες που έχουμε γνωρίσει σε παραμύθια;
Η νεράιδα είναι ένα πλάσμα μαγικό, σύμβολο του θαυμαστού και του ονειρικού. Η δική μου νεραιδούλα καλείται να αντιμετωπίσει μια βαθιά απώλεια – μια εμπειρία που θα μεταμορφώσει τόσο την ίδια όσο και το περιβάλλον της. Η απώλεια γίνεται μοχλός αλλαγής και προσωπικής ωρίμανσης.
- Υπήρξαν προκλήσεις ή στιγμές αμφιβολίας κατά τη συγγραφή του παραμυθιού; Πώς τις ξεπεράσατε;
Φυσικά, υπήρξε φόβος: ο φόβος της έκθεσης, της σύγκρισης, της κριτικής. Όμως, το κίνητρό μου δεν ήταν ούτε η αναγνώριση ούτε η αποδοχή. Έγραψα αυτό το παραμύθι καθαρά και μόνο για μένα. Ήταν ένα όνειρο που, τελικά, βρήκε τον δρόμο του προς την πραγματικότητα.
- Ποιο μήνυμα ή αξία θα θέλατε να κρατήσουν τα παιδιά μετά την ανάγνωση του βιβλίου σας;
Το μήνυμα που θέλω να μεταδώσω μέσα από την ιστορία αυτή είναι πως η μοναδικότητα του καθενός μας είναι ανεκτίμητη. Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως ιδιαιτερότητας, αξίζει να αγαπιέται γι’ αυτό που είναι. Η διαφορετικότητα δεν είναι αδυναμία – είναι πλούτος. Και γι’ αυτό πρέπει να την αγκαλιάζουμε.
- Έχει κάποια αδυναμία ή φόβο που τη φέρνει πιο κοντά στον αναγνώστη;
Ναι, η νεράιδα –ως κεντρική ηρωίδα του παραμυθιού– έχει μια βαθιά ανθρώπινη αδυναμία. Bιώνει μια απώλεια. Η εμπειρία αυτή δεν την αφήνει αλώβητη· τη δοκιμάζει, τη λυγίζει, αλλά και τη μεταμορφώνει. Ο πόνος της απώλειας, η αβεβαιότητα που γεννά και ο εσωτερικός της αγώνας την καθιστούν μια ηρωίδα που ο αναγνώστης μπορεί να νιώσει κοντά του. Δεν είναι άτρωτη, δεν είναι τέλεια — και ακριβώς γι’ αυτό γίνεται αληθινή.
- Αν μπορούσατε να συναντήσετε τη νεράιδά σας στην πραγματική ζωή, τι θα της λέγατε;
Η μικρή μου νεράιδα ζει μέσα μου. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου, εκείνο που ίσως κάποτε ήθελε να ακουστεί και τώρα, επιτέλους, το κατάφερε. Της έδωσα τη φωνή που άξιζε. Και νιώθω βαθιά περήφανη για εκείνη. Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, για την αξιοπρέπεια με την οποία στάθηκε, και για τον άνθρωπο που κατάφερε να γίνει.
Επικοινωνήστε με τη συγγραφέα Κατερίνα Χριστοδούλου στο Instagram ΕΔΩ!
