Αν η μοίρα στοιχημάτιζε με τη ζωή τότε η Καρμέλα Κατσαμένη θα ήταν το κρυφό της χαρτί.
Η ίδια άλλωστε ασπάζεται την μεταφυσική της πλευρά, αγαπά τη ζωή και αποδέχεται τις αντιθέσεις γύρω της σαν να είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στη Γαλλία. Σπούδασε Χρηματοοικονομικά και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως υπεύθυνη ισολογισμών και κάπου εκεί, ανάμεσα στους αριθμούς που την ενθουσίαζαν, ξεκινάει να παρακολουθεί με ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό σεμινάρια μεταφυσικών επιστημών και πρακτικής παραψυχολογίας.
Με καθοδηγητή το ένστικτό της λοιπόν η Καρμέλα Κατσαμένη πολύ σύντομα οδηγείται στην συγγραφή και η επιτυχία είναι μονόδρομος!
Το πάθος της στο να γράφει ασταμάτητα ιστορίες της ανοίγει νέους ορίζοντες και εκείνη ακούραστα συνεχίζει και γράφει τη μία επιτυχία μετά την άλλη. Το έκτο βιβλίο της, “Ζωή μου”, μεταφέρεται στη μικρή οθόνη στο Star Ελλάδος και στο Mega Κύπρου και μάλιστα υπό την καθοδήγηση της μιας και είναι η βασική σεναριογράφος.
Και έχουμε συνέχεια…
Η συγγραφή δεν έχει όρια και εκείνη το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Ως ανήσυχο και επιχειρηματικό πνεύμα ανοίγει την πρώτη ηλεκτρονική πλατφόρμα – εκδοτική στην Ελλάδα όπου οι αναγνώστες μπορούν να δημιουργήσουν πολύ εύκολα την ηλεκτρονική τους βιβλιοθήκη.
Το carmelasbooks.com, το εκδοτικό της σπίτι, φιλοξενεί πρωτοεμφανιζόμενους και μη συγγραφείς και το αναγνωστικό κοινό μπορεί να βρει ποικιλία ιστοριών ταξιδεύοντας προς την ανάγνωση με μοναδικές μελωδίες γραμμένες αποκλειστικά για το κάθε βιβλίο!
*****
Το Carmela’s Books είναι μία πρωτοποριακή ηλεκτρονική πλατφόρμα όπου ο αναγνώστης μπορεί να βρει όλα τα βιβλία σας σε ηλεκτρονική μορφή αλλά και βιβλία άλλων πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων. Ποιο ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσετε συνεργασίες και με άλλους συγγραφείς;
Ζούμε σε μια πολύ περίεργη εποχή. Οι εκδοτικοί που λειτουργούν με την φιλοσοφία της αυτό-έκδοσης έχουν πληθήνει, κάτι που με θλίβει πραγματικά, γιατί θεωρώ ότι ο συγγραφέας δεν πρέπει να πληρώνει για να δει το έργο του τυπωμένο. Η τιμή του χαρτιού από την άλλη έχει εκτιναχθεί. Παράγοντες που εμποδίζουν καινούργιους συγγραφείς με πολύ καλή πένα να εκδοθούν. Δημιούργησα λοιπόν το Carmela’s Books για όλους, κι όχι μόνο για μένα. Θα ήταν εγωιστικό εκ μέρους μου. Ένας ηλεκτρονικός εκδοτικός οίκος που δεν υστερεί σε τίποτα από τους καθιερωμένους. Αντίθετα, βοηθάει πολύ τον συγγραφέα να βρει την ταυτότητά του, και να ξεδιπλωθεί μέσα από το έργο του.
Μετά από 18 βιβλία θεωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω πολύ κόσμο κι αυτή άλλωστε ήταν η προοπτική από την αρχή.
Η επιτυχημένη συγγραφική πορεία που έχετε είναι κάτι που σας αγχώνει στο πέρασμα του χρόνου;
Όχι, το αντίθετο. Η συγγραφή είναι κάτι που βγαίνει από μέσα σου. Ωριμάζει μαζί με σένα, αποκτά εμπειρία και άλλη οπτική ανάλογα την ηλικία και τα βιώματα. Στην δική μου περίπτωση ένιωσα να απλώνομαι κι αυτό με γέμισε με μεγαλύτερη ικανοποίηση. Η θεματολογία αλλάζει ανάλογα με τα ερεθίσματα που πιάνει ο εγκέφαλος. Οπότε όχι. Όσο μπορώ κι αντέχω και γράφω τίποτα δεν με αγχώνει.
Πόσο ανταγωνισμό κρύβει τελικά ο συγγραφικός χώρος και πόσο ανταγωνισμό έχετε βιώσει η ίδια μέσα σε αυτόν;
Τεράστιο ανταγωνισμό που κάποτε με ενοχλούσε, αλλά όχι πια. Ο κάθε συγγραφέας αφήνει το στίγμα του σε αυτόν τον χώρο. Το στοίχημα είναι οι αναγνώστες, το αν θα κερδίσεις την αγάπη τους, κι όχι οι άλλοι συγγραφείς. Έμαθα να απομονώνομαι και να συγκεντρώνομαι σε αυτό που κάνω εγώ κι όχι αυτό που κάνουν οι άλλοι. Έτσι ένιωσα εγώ καλά πρώτα με τον εαυτό μου κι αυτό φάνηκε και στην γραφή των βιβλίων μου.
Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας πολύ καλός συγγραφέας;
Δεν υπάρχει συστατικό. Δεν υπάρχουν όρια. Πιστεύω ότι το κλειδί της επιτυχίας είναι η αμεσότητα, η αποδοχή και η αγάπη του αναγνώστη που ουσιαστικά, κακά τα ψέματα, με την κάθε σου λέξη αγγίζεις την ψυχή του.
Όταν το καταφέρεις αυτό, όταν μπορέσεις να μεταδώσεις το συναίσθημα που θες να εκφράσεις μέσα από κάθε πρόταση σου, όταν ακουμπήσεις τις ευαισθησίες του, τότε πιστεύω ότι είσαι επιτυχημένος.
Τι είναι αυτό που δεν γνωρίζουν οι αναγνώστες για την Καρμέλα Κατσαμένη;
Πολλά. Αν και κατά καιρούς επιγραμματικά έχω ανακοινώσει βιώματά μου, ή πτυχές του χαρακτήρα μου. Με κάνει να γελάω αυτή η ερώτηση γιατί πραγματικά θα μπορούσα να αναφέρω άπειρα πράγματα. Σιωπώ… ίσως κάποια στιγμή τα γράψω. Αλλά δεν είμαι ακόμα έτοιμη ψυχολογικά. Το ξεγύμνωμα της ζωής είναι το ποιο δύσκολο…
Πείτε μας τέσσερις λέξεις που σας χαρακτηρίζουν απόλυτα.
Μάνα- Εργασιομανής-Φίλη πιστή- Μεταφυσική.
Αν συναντούσατε πίσω στο χρόνο την Καρμέλα όταν ήταν 20 χρονών, τι θα της λέγατε σήμερα;
Δύσκολη ερώτηση. Βλέπεις στα 20 μόλις την είχα σκαπουλάρει από το θάνατο, ίσα που στεκόμουν στα πόδια μου. (Καρκίνος). Κάνοντας έναν ισολογισμό της ζωής μου, καθότι σπούδασα χρηματοοικονομικά, το ζύγι πάντα με έριχνε. Μα δε σταμάτησα ποτέ να προχωράω. Πείσμα; Μπορεί. Θέληση; Μπορεί. Αλλά ήταν μονόδρομος.
-Προχώρα έρχονται χειρότερα και πρέπει να αντέξεις- αυτό θα έλεγα. Αυτό είπα τότε και συνεχίζω να το λέω.
Αν θα άλλαζα κάτι; Τίποτα. Απολύτως τίποτα. Είμαι άνθρωπος που αναγνωρίζω τα λάθη μου, μαθαίνω από αυτά, και τ’ αγαπάω. Τα λάθη και τα βιώματα όσο άσχημα κι αν είναι μας φτιάχνουν, μας σφυρηλατούν στο πέρασμα του χρόνου. Αποδέχτηκα όσα μπήκαν στον δρόμο μου, τα αντιμετώπισα γιατί ποτέ δεν κάνω πίσω, και προχώρησα.. Μπροστά, πάντα μπροστά…
Έτσι δεν είναι η ζωή άλλωστε;
Τι σας ωθεί στο να συνεχίζετε να γράφετε και από που αντλείτε έμπνευση;
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς το γράψιμο. Θα ήταν σαν να μου στερούν τον αέρα που αναπνέω. Βγαίνει από μέσα μου δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ακόμα κι όταν τελειώνω ένα βιβλίο, έχω ήδη στο μυαλό μου το επόμενο, και βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου, να είναι καλύτερο από το προηγούμενο.
Εμπνέομαι ακόμα κι από μια κίνηση που μπορεί να δω, μια ταινία, μια φωτογραφία. Όπως έγινε με τον «ΑΛΦΑ», μια δυνατή περιπέτεια με έντονες ανατροπές, που υπάρχει στην πλατφόρμα Carmela’s Books.
Είδα τυχαία ένα Ινδιάνο, έναν υπέροχο άντρα με πολύ μακριά μαλλιά, κι ένιωσα την ανάγκη να γράψω γι’ αυτόν, για τις ρίζες του, τα έθιμα.. Θυμάμαι πόση έρευνα έκανα για να μπορέσω να βρω ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια… Το πως λένε το «σ’ αγαπώ» στην γλώσσα των Απάτσι ας πούμε… Όλη αυτή η διαδικασία, το ψάξιμο και η δημιουργία των ηρώων μου, είναι το ναρκωτικό μου…
Υπάρχει κάποια συγγραφική ανασφάλεια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Ξέρεις ποτέ δεν υπήρξα, τουλάχιστον στην αρχή, ανασφαλής, γιατί όταν ξεκίνησα με το πρώτο μου βιβλίο το «Με τα μάτια της μοίρας» εκδόσεις Καστανιώτη, το πήρα χαλαρά. Αυτό το βιβλίο για μένα ήταν μια κατάθεση που βρήκε αντίκρισμα σε πάνω από 10. 000 αναγνώστες μόλις τον πρώτο μήνα. Ξέρω ότι έχω περίεργη γραφή, ίσως γιατί είμαι κατά το ήμισυ Γαλλίδα οπότε το συντακτικό στο κεφάλι μου είναι λίγο ανάποδο. Αλλά τελικά στο τέλος της μέρας αυτό το ύφος με χαρακτηρίζει, και με αυτό καθιερώθηκα. Η γραφή μου είναι ευδιάκριτη, διαφορετική. Ίσως όταν παλιά διάβαζα άλλα βιβλία έλεγα μέσα μου: «κοίτα πόσο στρωτά γράφει», αλλά όπως σου είπα και παραπάνω, έχω μάθει να αγαπάω τα λάθη, τα ελαττώματα, κι όλα τα περίεργα που με κάνουν να είμαι η Καρμέλλα.
Δεν είναι εγωιστικό. Δεν είναι ότι δε δέχομαι να βελτιωθώ. Το αντίθετο. Κάνω σκληρή αυτοκριτική. Με αποτέλεσμα να ξέρω ακριβώς ποια είμαι, που μπορώ να φτάσω, και ποιος είναι ο στόχος μου. Στα 57 μου θεωρώ ότι το έχω κερδίσει αυτό. Οι ανασφάλειες λοιπόν δεν είναι για μένα. Το άγγιγμα του θανάτου δεν σου αφήνει τέτοιου είδους περιθώρια. Στυλώνεις τα πόδια και μάχεσαι όπως μπορείς, οι ανασφάλειες δεν έχουν χώρο στις μάχες.
Το «Έρεβος» είναι το τελευταίο σας έντυπο βιβλίο και πραγματεύεται μία δύσκολη θεματολογία που αφορά την κακοποίηση των γυναικών. Ποιο είναι το πιο δυνατό μήνυμα αυτής της ιστορίας;
Λάτρεψα κάθε λέξη που έγραψα μέσα σ’ αυτό το βιβλίο. Η ίδια κακοποιήθηκα στα δέκατρία, κι αυτό μου στέρησε τα πάντα.
Πρώτα απ’ όλα την μητρότητα. Αναγκάστηκα να κάνω απανωτά χειρουργεία και 13 εξωσωματικές για να αποκτήσω το παιδί μου στα 26 μου και φυσικά ανύπαντρη. Όχι ότι επιζητούσα τον γάμο μετά απ’ αυτό που μου είχε συμβεί.
Μου στέρησε την θηλυκή μου υπόσταση με κάθε δυνατό τρόπο. Με πλήγωσε τόσο εσωτερικά, και δεν εννοώ μόνο το ασχημάτιστο κορμί μου τότε, που άρχισα να παλεύω με τα πάντα γύρω μου. Το «Έρεβος» λοιπόν είναι η λύτρωση μιας κακοποιημένης γυναίκας, το πως την φαντάζομαι εγώ…
Έρεβος, είναι ένα ανθρωπόμορφο τέρας που ήταν αλυσοδεμένο στις πύλες του Άδη και με το άγγιγμα των φτερών του, σου έπαιρνε την ψυχή. Ότι είναι δηλαδή ένας βιαστής στα μάτια μιας κακοποιημένης γυναίκας. Θέλησα λοιπόν αυτό το τέρας, να δίνει την πιο απόλυτη την μέγιστη λύτρωση σε μια γυναίκα. Το απόλυτο. Την απόλυτη αγάπη, την υποταγή για να νιώσει ασφάλεια, έτσι ώστε να της δώσει πίσω την χαμένη θηλυκή της πλευρά. Να της δώσει πίσω της κλεμμένη της αξιοπρέπεια.
Ήταν η πρώτη φορά που έγραψα κάτι τόσο τρυφερό μπλεγμένο συγχρόνως με έντονες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που δίνουν και την άσχημη πλευρά του θέματος…. Αλλά στο τέλος εξαγνίζουν με κάθε τρόπο το κακό…
Για μένα το «Έρεβος» είναι ένα κομμάτι μου και το πρόσφερα απλόχερα…
Μακάρι όλες οι κακοποιημένες γυναίκες να βρουν το δικό τους Έρεβος…
Βρείτε την Βιβλιογραφία της Καρμέλας Κατσαμένη κοντά μας – Πατώντας Εδώ!
